Chirologia - dłoń bez tajemnic - Anna Chałubińska (Ezoteryka)

Książka ta została napisana z myślą o tych z Państwa, którzy metodami niekonwencjonalnymi pragną nauczyć się diagnozować osobowość człowieka. Osobom zgłębiającym wiedzę niekonwencjonalną ułatwi powiązanie chirologii z innymi dziedzinami wiedzy prognostycznej: astrologią czy numerologią. Horoskop astrologiczny pokazuje potencjał energetyczny człowieka, diagnoza chirologiczna mówi w jaki sposób realizujemy i wykorzystujemy ten potencjał w życiu. Każdemu czytelnikowi umożliwi samodzielne wykorzystanie tej wiedzy na swój użytek i swoich najbliższych.

Fragment książki:

Sztuka "czytania" z linii dłoni narodziła się najprawdopodobniej w starożytnych Indiach, z których rozprzestrzeniła się szeroko, zyskując trwałe oparcie z jednej strony w populacjach śródziemnomorskich, a z drugiej w Chinach. I tak już cztery tysiące lat temu odciski palców służyły Chińczykom do identyfikacji osoby, jak również były podstawą do określania stanu zdrowia i charakteru człowieka.
W najstarszym rękopisie przechowywanym od dwóch tysięcy lat przed naszą erą w świątyni Benares przez kapłanów bramińskich zawarte jest oprócz tekstu około czterystu rysunków rąk. W Asyrii i Babilonii wróżenie z rąk było oparte na przekonaniu, że bogowie powiązani z planetami mają wpływ na los człowieka. Były to pierwsze próby połączenia elementów astrologii z chiromancją, która przeniknęła z Bliskiego Wschodu przez Grecję i Rzym. Chiromancja była szczególnie rozpowszechniona od jedenastego do osiemnastego wieku. W tym okresie na licznych uniwersytetach Europy powstawały katedry chiromancji, na których posługiwano się podręcznikami opartymi o wzory arabskie i włoskie.
Wysoko rozwinięte w Chinach badania linii papilarnych na opuszkach palców zostały podjęte w Europie w 1820 r. W oparciu o badania włoskie i czeskie rozwinięto i rozpowszechniono w Anglii klasyfikację odcisków palców, która stała się podstawą działu kryminologii na świecie.
Spostrzeżenia Anaksagorasa sprzed 500 lat p.n.e. wskazujące na związek między cechami charakterologicznymi poszczególnych osób a formą palców ich ręki rozwinął w XIX wieku chirolog K. S. d-Arpentigny wydając w 1857 roku w Paryżu dzieło pod tytułem "La science de la main" ("Wiedza o ręce"). Jednakże za odnowiciela i twórcę nowoczesnej chirologii uważany jest Adolph Desbarolles, Francuz, artysta-malarz, uchodzący za najwybitniejszego znawcę przedmiotu w XIX wieku, czytający dłonie cesarzy. Z jego szkoły wyszedł między innymi Henri Mangin Balthazard, który pozostawił po sobie wiele cennych opracowań służących chirologii do dnia dzisiejszego.
W 1913 roku na kongresie psychologii eksperymentalnej w Paryżu chirologia uznana została za naukę. W 1920 roku po raz pierwszy ukazał się rozległy podręcznik czytania z dłoni, a jego autor - Ernst Issberner-Haldane, filozof i genetyk został uznany twórcą chirologii nowoczesnej.
I tak doświadczenia nagromadzone przez Chaldejczyków, Babilon, Chiny, Mongolię, Indie, Egipt, Grecję, Rzym, Arabię - tworzące różne szkoły chirozofów stały się podstawą do tego, by chirologię traktować jako wiedzę opartą na empirii.
Termin chirologia wywodzi się z greckiego języka: cheir - ręka, logos - nauka, słowo. Innymi słowy termin chirologia oznacza naukę o dłoni.
Dzieli się ona na trzy podstawowe działy:
1. Chirognomię (z greckiego cheir - ręka, gnome - poznanie), której zadaniem jest szczegółowa analiza osobowości człowieka na podstawie typu dłoni, palców, wzgórz oraz wklęsłości na śródręczu.
2. Chirografię (z greckiego cheir - ręka, grapho - piszę), tym razem przeprowadzamy szczegółową analizę linii, poszczególnych znaków, wnikliwie odczytujemy grawerunek oraz wyciągamy na tej podstawie wnioski dotyczące poszczególnych zapisów na dłoni. 3. Chiromancję (z greckiego cheir - ręka, manteia - wróżenie) - innymi słowy przepowiadanie przyszłości z linii i znaków na dłoni, a także przewidywanie przyszłych doznań i przeżyć jednostki. W tym wypadku znaczącą rolę odgrywają również predyspozycje medialne osoby odczytującej zapis na dłoni.
Istnieje ścisła korelacja między tymi trzema działami chirologii; szczegółowe zapoznanie się z grawerunkiem dłoni umożliwia dokładniejszą analizę osobowości, a tym samym rozpoznanie indywidualnych cech człowieka, jego możliwości, co daje - przynajmniej w pewnym stopniu - możliwości przewidywania posunięć i dokonań. Jeżeli dołączymy do tego zdolności medialne chirologa - odgadnięcie przyszłych losów osoby poddanej diagnozie chirologicznej nie jest sprawą trudną.
Natomiast sama geneza badań cech osobniczych zapisanych na dłoni człowieka doprowadza nas do szukania wsparcia w embriologii. Uzasadnić można to faktem, że naskórek powstaje z tego samego listka zarodkowego zewnętrznego, czyli ektodermy, co ośrodkowy układ nerwowy. Nie ma w związku z tym nic zaskakującego, że znalazły na nim odbicie pewne wyróżniające cechy osobnicze jednostki. Amerykański antropolog Michael Park stwierdził, że sieć linii dłoni kształtuje się u ludzkiego płodu między szóstym, a dwudziestym pierwszym tygodniem ciąży, przy czym jej cechy charakterystyczne z jednej strony są uwarunkowane genetycznie, z drugiej zaś modyfikowane przez ewentualne powikłania ciążowe.
Podczas prób ustalenia, czy istnieje jakiekolwiek powiązanie między "rzeźbą" dłoni i takimi właściwościami osobniczymi, jak stan zdrowia i pewne cechy zachowań, wyodrębniono trzy podstawowe kształty jakie tworzą linie papilarne: pętla, łuk, spirala.

Liczba stron: 240 

Kup Chirologia - dłoń bez tajemnic - Anna Chałubińska w CzaryMary.pl